Mam 24 lata i czuje się jak zero totalne. Skonczylem liceum, skonczylem studia, mysle o magisterce i super pracy. Przez cale zycie mialem niskie poczucie wartosci i wiele problemow z kontaktami z innymi ludzmi. Czuje sie samotny, czesto niezrozumiany bo nie umiem nawiazywac kontaktow. Zaczelo sie to juz w liceum.
Wszystko to bylo w domu od dziecka, zawsze bylo zle, nigdy nie staralem sie dosc dobrze, zawsze mi mowiono ze nic nie osiagne i bede nikim. I tak sie czuje dzis jak zero totalne. Wiele osob tez tak o mnie mysli.
Czasem mysle zeby isc po jakies leki ktore choc moze troche dadza mi w sobie szczescia.
Nie leczylem tego nigdy, nie mam odwagi isc i mowic o sobie. Nie wiem po co to pisze, wyzalic sie chyba bo mam ostatnio zalamki psychiczne. Nie musi nikt nic odpisywac. Naprawde tego nie oczekuje.

Po Twoim krótkim poście można na pierwszy rzut oka zobaczyć problemy z wyrażaniem swoich potrzeb i emocji.
Które zapewne były blokowane przez nadmierną krytykę otoczenia a potem i przez wewnętrznego krytyka.

Do tego nadal bardzo liczysz się z tym co myśleli kiedyś o Tobie inni i co być może niektórzy nadal myślą.
A nie jesteś tym co myślą o Tobie inni i kiedyś mam nadzieję do tego dojdziesz.
Co do krytyki rodziców oraz innych ludzi to zapodam Ci tekst z Przebudzenia – De Mello:

" Pewien człowiek znalazł jajko orła. Zabrał je i włożył do gniazda kurzego w zagrodzie. Orzełek wylągł się ze stadem kurcząt i wyrósł wraz z nimi.
Orzeł przez całe życie zachowywał się jak kury z podwórka, myśląc, że jest podwórkowym kogutem. Drapał w ziemi szukając glist i robaków. Piał i gdakał. Potrafił nawet trzepotać skrzydłami i fruwać kilka metrów w powietrzu. No bo przecież, czyż nie tak właśnie fruwają koguty?
Minęły lata i orzeł zestarzał się. Pewnego dnia zauważył wysoko nad sobą, na czystym niebie wspaniałego ptaka. Płynął wspaniale i majestatycznie wśród prądów powietrza, ledwo poruszając potężnymi, złocistymi skrzydłami.
Stary orzeł patrzył w górę oszołomiony. - Co to jest? - zapytał kurę stojącą obok. - To jest orzeł, król ptaków - odrzekła kura. - Ale nie myśl o tym. Ty i ja jesteśmy inni niż on.
Tak więc orzeł więcej o tym nie myślał. I umarł wierząc, że jest kogutem w zagrodzie. "

Ciebie nie musi to spotkać.
Czasem tak jest na tym świecie, że "mały Jaś" zostaje wyuczony pewnych schematów myślenia o sobie, schematów negatywnych. Czasami tak się dzieje, że wartość i pewność siebie "małego Jasia" zostaje przysłonięta nabytymi i wytworzonymi kompleksami lub poczuciem konieczności mega osiągnięć - bo inaczej nie da rady być szczęśliwym.
Ale pewnego dnia "mały Jaś" może stać się JANEM.

Stanie się "Janem" nie oznacza od razu wcale totalnej zmiany siebie ale decyzji, że od tej pory za siebie odpowiadam. Od tej pory będę tym do kogo mam prawo być, będę tym za kogo sam chce się uważać.
Chodzi o decyzje chęci spojrzenia na siebie z w końcu własnej perspektywy, odrzucają błędne nabyte przekonania.
W tym i w innych kwestiach może Ci pomóc psychoterapia, na która Cię gorąco namawiam.
Pójście na psychoterapię i mówienie o sobie (mimo, że to na początku może być trudne) krok po kroku, będzie decyzją nowego JANA.

Tak po prawdzie to jesteś mega wartościowym człowiekiem. A wiesz czemu?
Bo masz 24 lata i żyjesz. Wygrałeś.
HA! Nie tak to widzisz, co?
Bo magisterka, bo osiągnięcia, bo dom, bo przyjaciele....nie, jesteś wartościowy tu i teraz bo masz w sobie wiele zdolności, które możesz poszerzać. Bo możesz decydować o sobie.
Spróbuj spojrzeć na siebie do tej strony.

Co do kontaktów międzyludzkich, to ludzie tak naprawdę nie są straszni.
Wyszkolisz się jeszcze w życiu w kontaktach z nimi, tak aby Ci to sprawiało przyjemność.
Wiem co mówię.
Ale wpierw dobrze jest zobaczyć siebie ponad nabytymi krytykami i kompleksami.
A także inaczej spojrzeć na ludzi i ich opinię - polecam Ci na początek przejrzeć blog Michała Paszterskiego.

Dzieki ze potraktowales mnie i moj post powaznie. Czasem nawet tylko to wystarczy. Nie wiem czy jestem gotowy na pomoc ale obiecuje ze przemysle to co napisales.

-- 24 września 2016, o 17:55 --
Nie wiem czy to kogokolwiek bedzie obchodzic ale zapisalem sie na terapie.

To świetnie Fajnie ze zdecydowales sie na taki pierwszy krok.
Nie stawiaj sie zawsze w takim polozeniu ze nikt pewnie nie bedzie sie Toba interesowal ani martwil, ze moze na to nie zaslugujesz. Bo tak nie jest.

Karzdy z nas jest wartościowy,nie przejmuj się krytyką innych ludzi bo nie warto.Żyjemy dla siebie nikt nam nieda szczęścia tylko my sami je sobie dajemy.Głowa do gry i wiary w siebie a wszystko się ułoży.pozdrawiam